Müzikçi Melek Mosso ‘Empati’ programında Davarcı olan soyadını değiştirme öyküsünü anlattı.
Sunuculuğunu Ahmet Mümtaz Taylan’ın yaptığı ‘Empati’ programının bu haftaki konuğu müzikçi Melek Mosso oldu.
Bugünlere gelmek için çok uğraş verdiğini söyleyen Mosso, “16 yaşımdan beri Mosso’yum. Akrabalarım beni toplumsal medyada bulmasın diye kendime bir profil aldım. Mosso bir müzik terimi, sevinçli ve hızlanan manasına geliyor. Flüt notalarında çok olur. Oradan aldığım bir mahlasımdı Mosso. Müzikleri yüklerken de takımla birlikte 10 dakika içinde düşünüp karar verdiğimiz bir isim oldu, üzerinde baş patlattığımız bir şey değildi” dedi.
Ünlü müzikçi ailesinden ayrıldığı ve birinci çalışmaya başladığı devri, “Bütün zorluklar şu an o kadar hoş geliyor ki. O gayretin her anının keyfini çıkartarak yaşadım, zorluğun da keyfini çıkartmak diye bir şey var” kelamlarıyla anlattı.
Mosso “Çok berbat bir konutta kalıyordum. Kartonun üzerine sünger atmıştım, orada yatıyordum. Bir elektrikli soba vardı. Konutumun yanlışsız dürüst kapısı, penceresi yoktu. Öğretmen maaşı alıyorum. Hayata yetebilmek için hem özel ders veriyorum, gece yerlerde sahneye çıkıyorum. 4’te konuta gelip, 08:30 dersine yetişiyordum. Annemle babam meskeni birinci gördüklerinde şoke oldular, annem ağlamaya başladı. Bana garip geldi onların kederi, ben çok memnundum. Beni sonra o meskenden taşıdılar” sözlerini kullandı.
Kuzenini aile içi şiddet nedeniyle kaybettiğini söz eden Melek Mosso, hislerini ve erkek şiddeti için fikirlerini de paylaştı.
Mosso “Adlandıramıyorum, ne diyeceğimi bilemiyorum, kayıplar verdim, travmalarını atlatmam yıllar aldı. Kuzenim öldürüldü, onu da öldüren kocasıydı ve ben o bayanı gördüm, unutamıyorum. Aklımdan silemiyorum, kimse silemez. Ben öldürenin psikolojisini asla anlayamıyorum! Empati yapamadığım tek yer burası. Biz o bayanların isimlerini hatırlıyoruz daima, o adamların yüzlerini unutmamalıyız. Bayanların isimleri ve nasıl kaybettiğimiz değil, o adamların yüzleri zihnimize kazınmalı. Bütün bayanların yüzlerini hatırlıyoruz değil mi, lakin katilleri hatırlamıyoruz! Bir gün kendime dedim ki; bu adamların yüzlerini unutmayacağım. Adamlar dışarıda ve ellerini kollarını sallayarak geziyor. Özgecanlar, Hülyalar…” dedi.
