Üniversitelere kayıtta yabancı öğrencilere sağlanan kolaylıklar, usulsüzlük ve eşitsizlik boyutlarıyla tartışma yarattı.
Yurtdışından Türkiye’deki üniversitelere yatay geçiş için, öğrencinin okuduğu okulun dünya sıralamasında birinci 1000 içinde olması koşulu getirilmişti. YÖK Başkanı Yekta Saraç’ın açıklamaları ile bu kuralın ihlal edildiği ortaya çıkmıştı. Bu konudaki öbür bir usulsüzlüğü ise, Fatih Altaylı köşesine taşıdı. Altaylı’ya konuşan bir öğretim üyesinin açıklamalarına göre, annesi ya da babası nedeniyle ikinci vatandaşlığı bulunan öğrenciler Türk vatandaşlığından çıkıp üniversitelere basitçe kayıt yaptırabiliyor, sonrasında tekrar vatandaşlığa dönüp bu sefer de fiyat avantajlarından yararlanabiliyor.
Fatih Altaylı, ismini vermediği öğretim üyesinin açıklamalarını şöyle aktardı:
“Çok saygın bir öğretim üyesi dün şöyle bir bilgi verdi.
‘Üniversitelerde yıllardır süren bir öbür haksızlık var. Anne veyahut babasının bir başka vatandaşlığı daha olan Türkiye’de doğmuş, ilkokulu, liseyi, burada bitirmiş gençler Türk vatandaşlığından çıkıp yabancı öğrenci imtihanına giriyorlar.
Türkçe bilgisiyle bu yabancı öğrenci imtihanı sıralamasında üstün muvaffakiyet gösterip (?) en yüksek puanla girilebilen tıp fakültelerine, hukuk fakültelerine giriyorlar.
Sonra yabancı öğrenci fiyatı vermemek için tekrar Türk vatandaşlığına geçiyorlar.
Hem öteki Türk öğrencilerin hakkını yiyorlar hem de yabancı öğrenci kontenjanından beklenen gelir bu yüzden beklendiği kadar da olamıyor.
Bırakın başkalarını, bizim Fakültemizde bir profesör kızını bu türlü kendi görev yaptığı hukuk fakültesine soktu.
Bu profesör Kemal Alemdaroğlu vasıtasıyla fakültemize gelmiş, rektörlüğü sırasında Alemdaroğlu’nun kadrolu resmî danışmanıydı. Sonra FETÖ’cülerin işbirlikçisi oldu, tez edin artık de kimlerin yakınında.
Şikayet ettik, adaba uygun bulundu, kızını mezun etti, sonra bir Anadolu Üniversitesi’ne asistan yaptı. Derken İstanbul’da bir üniversiteye geçirdi. Sistemin ne kadar kof, adaletsiz, istismara açık olarak dizayn edildiğini ve aslında bir ideolojiye ve aidiyete bağlı olmaksızın çeşitli kanallarla basitçe anlaşabilen istismarcıların sessiz, sakin ve kendinden emin dayanışmasıyla tıkır tıkır işlediğini, kayıkçı arbedesinin görünen ve görünmeyen sebepleri olabildiğini bir hukukçu, bir öğretim üyesi olarak anlıyorum.’
Bana bu bilgiyi veren saygın akademisyene ‘Bunları yazabilir miyim?’ diye sordum.
‘Tabii ki’ dedi ama bir şartı vardı.
Bir siyasetçinin Kosova’da kurduğu üniversitede yüksek fiyatla hukukçu üretimi yapıp Türkiye’ye ihraç ettiğini de yazacaktım, onun tabiriyle ‘sizin Galatasaraylı’ iki kardeşin Kıbrıs’ta kurduğu bir uzaktan eğitim üniversitesi ile ‘hukuk mezunu’ imal ettiğini de.”