Cumhuriyet tarihinin en büyük felaketinin üzerinden yaklaşık sekiz ay geçti. Buna rağmen barınma ve altyapı meseleleri devam ediyor. Bilhassa çadırlarla ömrüne devam eden yurttaşlar, halk sıhhati açısından tehdit altında.
Hatay’ın Defne ilçesine bağlı Aşağıokçular Mahallesi’nde iç içe geçen derme çatma çadırlarda kalan yurttaşlar, yaşadıklarını gazetemize anlattı.
Konutları ağır hasar aldığı için üç ay boyunca ortalama 40 kişi ile serada kaldıklarını belirten Selda Bahçeci, “Sonrasında çadıra geçtik. Hala bulaşık için komşudan su çekiyor, tuvalet muhtaçlığımızı da yaklaşık 200 metre ilerideki öbür komşumuzdan karşılıyoruz. 10 yaşında özel bir çocuğum var. Uzaklık uzak olduğu için altına kaçırıyor. İmkânımız olmadığından çadırımızın yanına onun için kova koyduk. İki ay evvel konteynere başvurduk fakat ses çıkmadı” dedi.
‘YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUZ’
11 bireyle tıpkı ortamda yaşadıklarını belirten Sibel Bahçeci ise “Maddi açıdan güç durumda olduğumuzdan, kira dayanağı kesilmesin diye konteynere başvuramadık. Yerinde dönüşüm için de üç aydır bekliyoruz. Orada bile hibe edilecek ölçü 500 bin lira, meğer sırf proje süreçleri için bile 300 bin lira harcamamız gerekiyor. O yüzden bu sıhhatsiz koşullarda yaşamaya çalışıyoruz” sözlerini kullandı.
(Ali Kanatlı)
Çadırların hem mikroplar hem de haşereler için üreme ortamı olduğuna değinen Türk Tabipleri Birliği Hatay Vilayet Koordinatörü Dr. Ali Kanatlı, alınması gereken tedbirlere ait şunları söyledi:
“8. ay geldi. Olağanda bu aylarda çadırların kalmaması gerekirdi lakin hala çadırda yaşayan birçok insan var. Her bir çadır bizim için üreme alanı. Hem hijyen, hem mikrop, hem de haşereler açısından. Önümüz de kış. Konteynerlerde kalınması bile sakıncalı. Çadırların varlığı ve konteynerlerin bu hali tehlike saçıyor. Kışın olabilecek rastgele bir hastalığa müdahale edecek kadar hastane ve sıhhat çalışanı bulunmamakta. Bunun için birinci olarak çadırların kaldırılması gerek. Konteynerlerin su almasını engellemek için etrafında düzenleme yapılmalı, üstlerinin de brandalarla örtülmesi lazım.”
